Jest rok 1972. UNESCO - organizacja wyspecjalizowana ONZ - ustanawia "Listę światowego dziedzictwa". Mają na nią trafić arcydzieła dziedzictwa kulturowego: zabytki, groty, zespoły budowli, dzieła człowieka, stanowiska archeologiczne oraz cuda dziedzictwa naturalnego: pomniki przyrody, parki narodowe, formacje geologiczne, strefy naturalne.

Jest rok 1978. Pierwszych 12 obiektów zostaje wpisanych na tą prestiżową Listę. Wśród nich 2 w Polsce: Stare Miasto w Krakowie i Kopalnia Soli w Wieliczce. W następnych latach kolejne miejsca o "wyjątkowej powszechnej wartości" trafiają na Listę, coraz więcej państw przyjmuje lub ratyfikuje Konwencję.

Jest rok 2013. Lista liczy sobie już kilkaset miejsc. Po powrocie z Bliskiego Wschodu wpadam na pomysł, by odwiedzić, poznać i utrwalić na zdjęciach jak najwięcej z nich.

Jest rok 2018. Zakładam bloga, by podzielić się z Wami tym, co widziałem...

Na chwilę obecną - po konferencji w New Delhi w lipcu 2024 - Lista obejmuje 1226 obiektów (w tym 3 obiekty skreślone), w 168 Państwach-Stronach Konwencji.

poniedziałek, 18 lutego 2013

Bahá'i

...visit № 5...

 

...czyli: o najmłodszej światowej religii...


"Od najdawniejszych czasów Bóg wysyła ludziom Boskich Wychowawców znanych jako Objawiciele Boga, których nauki są podstawą postępu cywilizacji. Ci Objawiciele to Abraham, Kryszna, Zaratustra, Mojżesz, Budda, Jezus i Mahomet. Bahá’u’lláh, najnowszy z Objawicieli tłumaczy, że religie świata pochodzą z tego samego Źródła i są w swej istocie kolejnymi rozdziałami jednej religii od Boga. Bahaici wierzą, że obecnie największą potrzebą ludzkości jest znalezienie jednoczącej wizji przyszłego społeczeństwa oraz natury i celu życia. Ta wizja zawarta jest w pismach Bahá’u’lláha". Cytat w całości pochodzi ze strony internetowej Polskiej Wspólnoty Bahai, związku wyznaniowego zarejestrowanego w Polsce w 1992 roku. Przytaczam go, bo trudno opisać religię w kilku zdaniach, a nikt tego nie zrobi lepiej jak sami wyznawcy bahaizmu. Początków religii należy szukać w 1844 roku, kiedy to Ali Muhammad, kupiec z Szirazu w ówczesnej Persji, nadał sobie tytuł "Báb" (Brama), ogłosił się Boskim Objawicielem i zapowiedział przyjście Mesjasza wszystkich religii. Założony przez niego babizm - religia, która wyrosła na gruncie szyickiego islamu - od początku postrzegana była jako sekta i naraziła się na prześladowania. Sam Báb został w 1850 roku rozstrzelany przez pluton egzekucyjny w wojskowych koszarach w Tabrizie. Doczekał się jednak następcy: w 1863 roku teherańczyk Mirza Husayn- Ali Nuri, mocno związany z ruchem babistów, ogłosił, że to on jest zapowiadanym Mesjaszem i przyjął imię Bahá’u’lláh, czyli "Chwała Bogu". Również i on przez wiele lat skazywany był na kolejne wygnania i prześladowania. Ostatnie 24 lata życia spędził uwięziony w Akce w Palestynie (obecny Izrael). Po śmierci w 1892 roku jego najstarszy syn i następca `Abdu'l-Bahá ("Sługa Chwały Boga") zainicjował w pobliskiej Hajfie centrum życia religijnego bahaitów. W kolejnych latach w Akce, Hajfie i al-Bahja wybudowano szereg bahaickich budynków, świątyń i ogrodów.

 

    1. Hajfa, trzecie co do wielkości miasto Izraela

 

Na zbocza góry Karmel, gdzie dziś znajduje się Światowe Centrum Bahá’i, przybywamy jeszcze po zmroku. Niestety, nie zdołamy wejść na tarasy. O 9:00 rano, kiedy można zaczynać zwiedzanie ogrodów, będziemy już daleko stąd. Wielka szkoda, musi nam wystarczyć delektowanie się widokiem z tarasu przy ulicy nad ogrodami.

 

    2. Nasza przewodniczka: "Tak, Akka leży właśnie gdzieś tam..."

 

    3. Wschód słońca nad tarasami

 

Wśród ogrodów Światowego Centrum znajduje się kompleks budynków administracyjnych: Międzynarodowe Archiwum, Powszechny Dom Sprawiedliwości, Centrum Studiów Świętych Tekstów i Międzynarodowe Centrum Nauczania. W planach jest piąty budynek - Międzynarodowa Biblioteka Bahá’i. Wszystkie obiekty posiadają podziemne pomieszczenia, schrony i tunele, którymi są połączone. Legenda głosi, że to właśnie tam podobno zapadają decyzje mające wpływ na losy tego świata. Ale może to tylko legenda...

 

    4. Brama do ogrodów, w tle port w Hajfie

 

   5. Zejście na tarasy


Na tarasach stworzono oszałamiające ogrody, precyzyjnie dobierając setki roślin i kwiatów. Starannie wypielęgnowane trawniki przecinają wijące się między palmami żwirowe alejki, a poszczególne tarasy łączą liczne schody, wzdłuż których spływają strumienie. Wraz z budynkami całć tworzy perfekcyjny, piękny dla oka pejzaż.

 

    6. Ogrody na tarasach

 

Tarasy zostały ukończone w 2001 roku i przyciągają rocznie ponad 1,5 miliona turystów. 

 

    7. Kolejny fragment ogrodów

 

W centralnym punkcie ogrodów wznosi się mauzoleum przykryte majestatyczną kopułą - to dla bahaitów najświętsze miejsce na ziemi i cel pielgrzymek. W mauzoleum złożono sprowadzone potajemnie z Iranu szczątki Bába, zaś miejsce pochówku zostało wyraźnie wskazane przez jego następcę, Bahá’u’lláha.

 

   8. Mauzoleum Bába, po prawej niebieski dach Międzynarodowego Archiwum Bahá’i

 

Koniecznie trzeba jeszcze zjechać w dół ulicami Hajfy. Z ronda u podnóża góry Karmel ogrody i tarasy na jej zboczu prezentują się w całej okazałości.

 

    9.
Najpiękniejszy widok w Hajfie

 

Wierzenia bahaickie są często przedstawiane jako połączenie wierzeń wcześniejszych religii: islamu, judaizmu, hinduizmu, zaratusztrianizmu, buddyzmu, chrześcijaństwa czy babizmu. Istnieje pogląd, że bahaizm chce połączyć w sobie wszystko to, co najlepsze z wielkich światowych religii. Sami bahaici twierdzą jednak, że ich religia to odrębna tradycja, z własną historią, pismami, nauką i prawem. Faktem jest, że bahaizm jest najmłodszą niezależną światową religią z przeszło 7 milionami wyznawców na wszystkich kontynentach...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz